لگن بزرگ‌ترین ساختار یکپارچه استخوانی بدن است. این ساختمان مهم، نیروی وزن تنه را بین دو اندام تحتانی تقسیم میکند. لگن حاوی ارگان‌های مهم گوارشی، تولید مثل و ادراری است و عروق و اعصاب مهمی از آن عبور کرده و به اندام‌های تحتانی می‌رسند.
دردهای ناحیه لگن و تغییر شکل‌های ساختار استخوانی آن و آسیب‌هایی که می‌تواند به دنبال ضربات شدید به آن وارد شود از جمله مهم‌ترین علل مراجعه بیماران به دلیل مشکلات لگنی به پزشک است.
لگن Pelvis یا آنطور که در بین مردم مصطلح است لگن خاصره یک ساختمان استخوانی حلقوی است که از سمت بالا به ستون مهره و از پایین بهاستخوان های ران متصل میشود. این حلقه استخوانی از دو استخوان بزرگ و قرینه تشکیل شده که به آنها استخوان های بی نام Innominate bone میگویند. این دو استخوان در قسمت جلو در محلی که به آن سمفیز پوبیس میگویند به یکدیگر متصل میشوند ولی در قسمت پشت، در بین آنها یک استخوان مثلثی شکل به نام استخوان خاجی یا ساکروم Sacrum قرار دارد.
دو استخوان بی نام در طرفین و جلو و یک استخوان خاجی در پشت کلا به یکدیگر متصل و مفصل شده و یک حلقه استخوانی را درست میکنند که به آن حلقه لگن Pelvic ring میگویند. یکی از قسمت های مهم هر استخوان بی نام کاسه ای است که به آن حفره استابولوم Acetabulum میگویند. در درون این حفره سر استخوان ران قرار گرفته و به این ترتیب یک مفصل به نام مفصل ران را درست میکنند.
در درون حلقه استخوانی لگن بافت های مهمی مانند دستگاه ادراری ( مثانه و مجاری ادراری)، دستگاه تولید مثل ( در زنان رحم و تخمدان و در مردان پروستات)، دستگاه گوارش ( روده بزرگ و راست روده) و عروق و اعصاب مهمی قرار دارند.
شکستگی های لگن را به سه دسته کلی تقسیم میکنند
دسته اول شکستگی هایی هستند که در آنها خط شکستگی از درون حفره استابولوم عبور میکند. به این دسته، شکستگی های استابولوم Acetabular fracture میگویند.
دسته دوم آنهایی هستند که خط شکستگی از محل های دیگر هر کدام از این سه استخوان ( دو استخوان بی نام و یک استخوان ساکروم) میگذرد. به این دسته، شکستگی های حلقه لگنی Pelvic ring fractures میگویند. البته چون غیر از شکستگی ممکن است دررفتگی هم در حلقه لگنی ایجاد شود بطور کلی لفظ آسیب های حلقه لگنی Pelvic ring injuries را برای این دسته بکار میبرند.
دسته دیگری از شکستگی ها در اطراف مفصل ران قرار دارند. این شکستگی ها در افراد مسن دیده شده و شیوع آنها از دو دسته قبلی بسیار بیشتر است. در بین مردم رایج است که به این دسته از شکستگی ها هم شکستگی لگن میگویند. شاید به این علت که درد آن در ناحیه لگن احساس میشود. ولی از لحاظ ارتوپدی و استخوان شناسی این شکستگی ها جزو شکستگی های لگن محسوب نشده و در دسته شکستگی های قسمت بالای استخوان ران قرار میگیرند.
